Gönül eþiymiþ Mehmedin on yýldan fazla evli kalmýþlar vefâd ettikleri yýl hamileymiþ çocuðunu da kaybetmiþ o ân
Ben tanýdýðýmda otuzundaydý on sene geçmiþti üzerinden
Her perþembe bir demet çiçek küçük bi’oyuncak elinde gidermiþ sabah namazýndan sonra ilk iþi Eyüp mezalýðýnda Gönül haným ve doðmamýþ çocuklarýna sohbete
Dudaklarýnda hep ayný sözler "Kaldýðýmýz yerden devam edeceðiz haným o yüzden benimde sizler gibi cennetlik olmam lâzým"
Ne tatil ne takvim mevsimleri sorma sen aksatmadan hem de hiç gününü deðil saatini bile
Cennetli adamdý Mehmed efendi önce tanýþtýk sonra beraberde çalýþtýk deli doluydu bazen sinirliydi öyle hafiften ama âþk ile yaþardý âþk ile sabreder her ne yapacaksa âþk ile yapardý
Çok zaman oldu alamadým bi’haber
ama hâlâ hatýrlarým göz bebeklerine yuva yapmýþ o derin acýsýný o büyük sabrýný ve o anlamlý duasýný