Yazýlmamýþ ne kaldý Söylenmemiþ... Tükendik bir akþam üzeri Günbatýmýyla beraber Ne söz kaldý Ne yazý... Ne sen kaldýn Ne ben !
Sen sözdün Kulaða hoþ gelen Bir avazda meramýný Söyleyen... Ben yazýydým Gözdü beni gören Sade göz mü? Kalb gerekti anlayan Zahmetliydim, Yazýlmam da okunmam da Sabýr iþi !
Sen kulaktan kalbe, Ruha iþleyen güzellik! Ses, sesten öte söz... Ben harf harf Eðik bükük kazýnmýþ Çirkin, ama Sana aþýk!
Söz uçar yazý kalýrmýþ Güzellik gibi Ben güzelliðini sayfalarca Destan gibi yazdým Aþkýnla dilden dile Gözden gönüllere aktým Milyarlarca harfle Kütüphanelere sýðmayan Nice kitapta Tek bir þeyi anlattým Sen! Sendin benim efendim hep Sýrf sen uçup gitme diye Kazýndým kaðýda, daða, taþa...
Þimdi söz bitti, Sen yoksan ya ben Yazý bitti... Tükendik bir akþam üzeri Günbatýmýyla beraber Bu son sözdü ve Son yazýya dökülen: "Sen uçup gitsen de Arkanda ben kalýrým Her okuyan seste Seni hatýrlatýrým..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
boz sahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.