hayat seni yaþamak güzelde ne zorun var benimle her iþimi yokuþa sürüp duruyorsun bak gözüm bebeði dediðim caným ruhumu yakýyor sende öylece bakýyorsun yel gibi esip sel gibi akýyorsun hep benimi arayýp buluyorsun
ne ettim ben sana namusumla yaþamaktan baþka düþtük deli bir sevdanýn telaþýna yar yar derken evlat oðul torun demekten baþka
ne suçum var þimþeðe benzer tokatýnla vuruyorsun ciðerparem dediðim caným ruhumu yakýyor
çek kötü elleri üzerimden sussun artýk kem diller kopsun yalan söyleyen yerinden caným ruhumu yakýyor
kirpiklerim den kan selleri akýyor kederden kan fýþkýrýyor gam yorgunu yaþlý bedenimden ayna da tedirgin sanki o bile korkuyor periþan halimden
hep mi namertsin sen hayat bir kez olsun tut þu garip ellerimden caným ruhumu yakýyor hemde sen benim hayatýmsýn dediðim caným ruhumu yakýyor
sonra ne oldu bilmem ben den yana oldun galiba hayat topladým akýl keçilerimi o daðdan bu daðdan dedim diyeceðimi söndürdüm ruh yangýnýmý canýma sarýldým can benim canýmdý yeniden sevdalandým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.