Bana göçebe bir hayatý býraktýn en çok. Gittiðim bütün coðrafyalarda teninde su aradým. Hangi kente vardýysam, Yüzüme bir ucube yerleþti. Soluksuz sokak çocuklarýnýn nefesinden tükettim, Gecelerin yarýlarýný... Eller ellemez seviþtim benden öte ne varsa Yamalý hüznümü kapamaya çalýþýrken... Ki bu bir mirastý Adem’den kalma En çok sadýk kaldýðýmýz... Bana nice kitaplar býraktýn sonra. Hepsi bir kitaba sýðdýrabilecek kadardý. Uzun yolculuklarda bir bir tükettim. Bana bir þey daha býraktýn -Ýçimizden göçen kuþlar gibi-... Ýnanmayý yaþayarak ikiye bölmeyi... Sosyal Medyada Paylaşın:
ozanca56 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.