Ne dingin bir gökyüzüydü, Hava bu akþam Yasladým sýrtýmý Mavi bulutlara Canlanýr gözümde Sayfalar dolusu Biriken anýlar Aðacýn ,topraðýn huzuruna Sarýlýþý Alelade renkli çiçeklere Boyanýþý Öperek geçiyordu Zamaný çoçuk Mor bir Kaf daðýnaydý Özlemi Rüzgar okþuyordu yüzümü Kaderi býraktým semaya Dualarý salýverdim Iþýklý gecenin nuruna...
Burcu Çetiner
Uzattýðýnýz el, Ýkinin yarýsýydý bayým, Kandýrýlmýþ , Gündelik mimiklere Ýnanmýþ gibi yapýyordum. Ben, Ve sonra tekrar kaçmak , Hissi doðuyordu Içimden... Kelebekleri severdim. An kadar mutlu , Düþ kadar Gerçektiler...
Burcu Çetiner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Burcu Çetiner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.