sanýrým sevdin çok ama çok emek verdin severim diye bekledin sevemedim... sevdim belli edemedim
sen aþký arayan adam ben hep biraz çocuk...
uzaktaydým özledin hissettim... görmesemde göz yaþlarýný anlattýlar özlemini dönerim diye bekledin dönmedim...
sen aþkýný bekleyen adam ben hep biraz çocuk...
hatalarýmý çocukluðuma verdin ama bana çocuk deðilsin dedin þýmarýrým yapma dedi gözlerim þýmarmazsýn, sen baþkasýn dedin þýmardým...
sanýrým sevdin hergün beni bekledin çocuktum bekle dedim elbette istediðin kadar beklerim dedin güldüm... daha çok beklerisin...
sanýrým sevdin... aþkýnla dalga geçtim buda geçer dedin kaçtým... elbet gelir dedin þýmardým... uslanýr dedin
sen aþký arayan adam ben hep biraz çocuk hemde en þýmarýðýndan....
olmadý.... bunca çileye katlanamadýn hiç bitmez sandým... hep seversin, benimsin ceptesin sandým... deðildin! isyan edip gittin... gidince arttý deðerin deðerini anladým... yerine koyduklarým aslýnda yerinde deðil yakýnýnda bile deðillerdi çok zaman sonra anladým...
neden sonra uslandým... uslandýðýmda çok geçti geri döndüm çaresiz aþýktým bukez ama... döndüðümde çok geçti döndüm seni bulamadým þimdi gelirsin diye bekliyorum daha çok beklerim...!
3 Nisan 2008
MiNeCaN Sosyal Medyada Paylaşın:
MiNeCaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.