Medet

Garip gönlüm bir an düþünce dara,
Sýðýnacak tek bir liman aradý.
Geçmedi yürekte kanayan yara,
Gözünde kaldý bak bütün muradý.

Çok çýrpýndý, sesin duyan olmadý,
Çaba sarf edecek gücü kalmadý,
Kaybeden sormadý, bulan almadý,
Bu durum hep zalimlere yaradý.

Ne yapsýn ki, yalnýzlýktý kaderi,
Tükenmedi bu gönlünün kederi,
Þaþýrdý, bilmedi olduðu yeri,
Bütün eþi-dostu, O’ndan ýradý.

Tutunacak bir tek kalmadý dalý,
Sereceði ne kilim var ne halý,
Tarumar olunca saçý-sakalý,
Ne bakým yapýldý, ne bir taradý.

Bir an titredi ve kendine geldi,
Ne aðlayabildi, ne de bir güldü,
Dertli, baktý medet uman bir eldi,
Dertler ard-ardýna sanki türedi.

ERDEMLÝ-15 Haziran 2015 Pazartesi
Cafer AKSAY

Sosyal Medyada Paylaşın: