Gözlerine çöreklenmiþ türküde Hükmünü kýramadým vedalarýn, Sarsýldým, Kirpiðinde düþtüm Sesim sesinde kanadýkça Çökmeye yüz tutmuþ ertelenmiþ akþam, düþlerinde Duruldum kör bir fýrtýnanýn týrnak izlerinde
Kýsýrdý öfkem, nasýrlýydý dilim büyüdü uçurumlar Yüreðimin kýrýk ucunda emzirdi korkularýmý yitik düþlerim türkülerin yalnýzlýðýný astým en onmaz yarama suskunluðumda açan her çiçeðe Unutulmuþ bir mezar oldum.
Kanatýyorum; gözlerimde demlenmiþ özlemleri aðlamaktan utanmanýn vakti deðil Gözyaþlarýný silecek kimsen yoksa De ki rüzgara ben de kimsesizim, daðlarýmýn karlý hasret türküleri.
yasýný tutuyorum Kalbimin kuytusunda Yankýlanýyorum çaresiz bir ateþin son deminde Ruhumda esen bir deli rüzgar türküsünde Bata çýka yürüyorum Yokuþlar düþüyor dibine mecalimin Seni karanlýðýn koynunda ölümsüz bir can saklarcasýna sevsemde..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.