Beyazda olsa rengi, karanlýðý kavrardýn, Kafatasý içine, bakýpta düþünürken. Boynuna geçirdiði, kýrmýzýya aldandýn, Kýsa kol, beyaz gömlek, hiçliðe sürüklerken.
Günahýmý alýrken, beni de utandýrdýn, Sýnýrlý bir mekanda, adým, adým yürürken. On altý renkli mumla, ruhu akla aldattýn, Beyniyle sürünenin, ardý sýra giderken.
Yalýkavak baþlangýç, yelkeni orda aldýn, Bir sonun perdesini, elinle açýyorken. Balýkçýl kuþlarýna, yutulacak kalkandýn. Akdeniz sevdasýyla, rüyaya kaçýyorken.
Fýndýk zade ilk durak, orda günah çýkardýn, Tramvay duraðýnda, dört yanýna bakarken. Vatana koþar gibi, milletinden utandýn, Zaman seni almýþtý, otobanda uçarken.
Sevabýn küçük adým, aðýr taþ olamadýn, Beynindeki günaha, yüzünü çevirmiþken, Ruhunu sarmalayýp, olmazlara býraktýn, Yeþil beyaz renklerden, tabloda resim iken.
Þahin HANELÇÝ 21.11.2007 Ortaköy-Ýstanbul
Fotoðraf, Cemile Haþimoðlu’na aittir. Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.