Yokluðun, kanýma dokunur bu gece... Pervasýzca öper beni gözyaþlarýmdan. Ýzin dahi istemeye tama etmez, çalarken kapýmý, Nasýl bilebilir ki koynumda dahi onu andýðýmý.
Eceli gelmiþ bir aþk gerçeðiyse eðer bu, Tüm sýnýrlarý zorlamýþ güzellikteyse... Ve eðer; ’ yaþam ’ körpe dudaklarýma dokunmaktan geçecekse... Bil ki ölümsüzsün!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sahra Zeyn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.