Alıp başını gitme

Ey gönlümün
yorgun temmuz akþamý!
Yanaðýndan süzülüp
gülüþünle düþmek isterim
Beni býrakýp gitme
Sýzýsý öldürür
bu akþam rüzgarýný
Yaþamýn aðýr yanlarýna
koyup duruyorum
Gözyaþýnýn kanlý noktalarýný.


Kýydýlar, bahara
bahar gülüslü çocuklara
aðitlar
kentlere sýðmýyor artýk
Köklerim bastýðýn
yerleri öperek iner
korkunun gölgelerine
Yorulur cümlem
Gidiþine lâl olurum.



Yanarým
Küllerimi taþýyamaz rüzgarlar.
Gözlerinin öyküsü
Böyle düþmemeli ýssýz dillere
Gitme, alt üst olur hayat
Yalnýzlýk ölüm doðurur
Gülümse rüzgarýn çýlgýn örsüne
Baharý sýrtlamýþ daðlarýn çiçekleri gibi 
Alýp baþýna gitme
öldürecek derin çýðlýðýn sessizligi
Önce gözlerim üþür,
sonra sözlerim vurulur...
A.ALKIS
Sosyal Medyada Paylaşın: