YÜREĞİ EZİK ÇOCUK*

Üstünde büyük beden giysiler vardý
Elindeki aþ tabaðýyla besleniyordu
Ekmeði kuru, yemeði soðuktu
Ruhu ezik, gözleri aðlýyordu

Çaresizlik içinde oturuyordu
Gökyüzüne bakýnýp duruyordu
Yüzü buz gibi donuktu
Kanayan yarasý çok derindi

Birden konuþmaya baþladý
Anne dedi çocuk!
Tut elimden dedi
Yoktu anne artýk!
Masum gözleri, hüzün doluydu
Ah! Daha beþ yaþýndaydý.

Körpecik bedeni titriyordu
Ayaklarý donmuþ, adým atamýyordu
Yüreði aðlýyordu o an
Sanki, dünyanýn sonu gelmiþ gibi.

Mehmet ÖKSÜZ


Sosyal Medyada Paylaşın:

Mehmet Öksüz Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SAHİ, SEVGİ NEYDİ?* RUHUNDAN ÖPÜYORUM* ÖP BENİ YÜREĞİMDEN* NEFESİNİ HİSSETMEK İSTİYORUM* SAHTE YÜZLER* GÜVENMEYİ ÖZLEDİM* HAYATIN ACI YÜZÜ* BAŞKALARI İÇİN YAŞAMAK* Çırpınıyorum DUÂNIN GÜCÜ