ey ramazan iyi bilirim seni gecenden ellerime sürülen kýnanýn kokusundan, baklava desenleri oluþurdu parmaklarýmda geliþigüzel bir tuhaf kokardý cennetin sývasý derdi babaannem kýnayý parmaklarýma sürerken, sonradan oluþtu duvarlarý kýnayla kaplý cennette havva elinde elmayý diþlerken adem’i düþlemem, kapýmýzda biterdi komþu çocuklarý bayramlýk giysileri içinde bir tuhaf parlayan gözleriyle babamýn cami dönüþü erkenden, severdim gülüþlerini aydýnlýk karýþýrdý benimkilere el öpmeye çýkardýk sonra da hep birlikte güle oynaya, paradan çok þeker verirlerdi elimize yemezdim ben yine de saklardým þekerlerimi gizli bir köþede, iþte o günden bu güne seni anýmsarým ramazan yediðim her kýna kokulu þekerin sevincinde
S.E.C
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sezer Ergör (Culculoglu) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.