Kıyısı onun!…
Bilmem aþkýn ne olduðunu, anlamam ben aþktan,
Bahçelerde gül idin, buldum, derdim seni çiçeðim,
Çoðuna hediye, ziynetleri, türlü çeþit taþlarý iken,
Hediyeydin hayatýma, baðra, serdim seni çiçeðim…
Kuþlar aðaçlara, arýlar çiçeklere ihtiyaç duyarsa,
Gün güneþe, gece aya, þu gönül, sevgine muhtaç,
Kimsesiz sokak ortasýnda kalmýþ biri gibi oldum,
Senin gurbetine düþtüm, ruh yakýnlýðýna muhtaç...
Kimi unutmak istersen, gözleri unutturmaz sana,
Çay-dere oluk oluk akarken, akla gelir susamak,
Leyla bakýþlý gamzesine, biçare gönlüm diz çöktü,
Kulakta çýn çýn gamze sesi, saðýrlýða kaldý ramak…
Gözümde hayali, bütün gün-gece aþkýný düþlerim,
Ruhum sallý, aþký ise yamaçlarda, görülür sonun,
Gönlümdeki þu deniz taþar, göllerine ulaþamýyor,
Dalgam sahiline vurmaz, sahil onun, kýyýsý onun…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.