Yüreğim Üşümeden Gel

Yüzüne söylemek isteyip de söyleyemediðim sözlerle dolu ortalýk
Ne yana dönsem bir özlem cümlesine , bir hasret þiirine çarpýyorum
Ne zaman azat etmeye kalksam beni senden , daha çok baðlanýyorum
Yüreðim üþümeden , sensizliðe buz kesmeden gel yar , yalvarýyorum

Çaresizliklerime boðulmamayý öðretemedim henüz
Sesinin hasretliðine can çekiþme nöbetlerindeyim
Sensizlik fikrime zarar cümleler peydahlýyor gece gündüz
Uðruna can vermeye de can çekiþmeye de razý yüreðim

Seni sensiz yaþamayý öðrenmeden , gözlerimdeki sensizlik sansürünü kaldýr
Tüm umutlarý alabora olmuþ balýkçý çaresizliðimi bertaraf et
Gelecek günler için hüznü deðil mutluluðu zimmetime geçirdim diye yargýla
Ayrýlýða kalansýz bölünen yanlarýma daha fazla acizlik rolleri oynatma

Ýsli bir cezvede iki kiþilik kahve piþiriyorum her gece
Biri gelmeyiþine , biri sevmeyiþine
“Kim bilir” diyorum “belki bir gün aklý erer , yüreði yeter
Baþkalarýnýn girmek için can attýðý bu yüreði sevmeyi dener “

Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın: