ANAFORLARDA ALABORA OLDU DUYGULARIM

Gençliðimin baharýnda
Hayat aðacýnda tutam tutam tomurcuklar açarken
Rüyalarýmýn yegane misafiriydi gök mavisi gözlerin
Binboða karlarýný kýskandýrýrcasýna
Gözlerimi kamaþtýrýyordu
Ay ýþýðý altýnda Yüreðime þavkýyan cemalin
Toz pembe hayallerimi sonsuza dek süsleyen
Beyaz atlý prensimdi suretin

Binboðanýn sarp kayalarýndan doðan berrak bir pýnarken
Yamaçlarda yalpalayarak düþe kalka akmaya baþladý yüreðim
karsularý ellerimden tuttu
Yaðmurlar yalnýzlýðýma yoldaþ oldu
Birlikte denize doðru yol alýrken
Kâh aðýtlar yaktýk hüznümüze
Kâh el ele türküler söyledik sevincimize

Denizlerin sýð sularýnda katre katre kayboldu duru coþkularým
Anaforlarda alabora oldu berrak duygularým
Artýk o dað çayý kokulu berrak akan Pýnarlardan eser yok
Tuzlu sularýn terkisinde talan oldu kekik kokulu kelebeðin
Ne sen o aynalý körükle süslü beyaz atýný bulabilirsin
Ne de ben kýzýl kor da telefseyen yüreðini soðutacak
O buz gibi duru berrak Yayla pýnarlarý olabilirim

Nafize
Sosyal Medyada Paylaşın: