ÇOCUK KALBİ

ÇOÇUK KALBÝ

Sevgi doluydu gözler çakmak çakmak
Dudaklarda bitmeyen kahkahalar vardý
Yüreklerde aydýnlýða huzura açýlan sevgi
Merdivenleri koþarak çýkartýyordu ikiþer üçer
Kalp yorgunluk nedir bilmiyordu umut vardý
Bilinmiyordu dünyanýn perde arkasý kirlilikleri
Çocuk kalbiyle bakýyordu dünyaya sevgiyle

Sonra hayata atýldý hoyratça kimse acýmadý
Harcadýlar gözlerini kýrpmadan teker teker
Sevgiyle ýþýkla bakan gözleri kin nefret ektiler
Yüreklerde ki aydýnlýðý karanlýða boðdular
Dudaklarda ki yanaklardan ki gamzeler
Acýya kurban edildi kayboldu kahkahalar..
Hiçlik yolunda hiçlik kervanýna kattýlar masumiyeti

Mavi gökyüzünde maviliðe çýkan merdivende
Basamak basamak aðýr aðýr yol alýrken özgürlüðe
And içtim yemyeþil dünyamda ki umutlarý çalanlara
Çocuklarýmý boynu bükük býrakýp, yok edenlere
Ölümün soðuk yüzünü yaþarken tatdýranlara...
Yok ettiðiniz her masumiyet için bin masumiyet yaþatmaya
Bilin ki
Çocuklarýn kalbi ölmez, onlar çocuk kalbiyle ebidileþecektir...
Sosyal Medyada Paylaşın: