Ben uzaklarda yeni bir güne baþladým
týpki dün gibi
çocukluðum uzak iklimderde kaldý
üstünden kaç mevsim geçti
haziraný bitirdi yanyana gezen kumrular
adýný bir kenara yazdýran baharlar
al götür kumsallara býrak beni
deniz yýldýzlarý çakýl taþlarý toplasýn ellerim
sabahýn ilk ýþýklarýnda
kumsalda ayak izlerim kalsýn
bir sabahçý kahvesinden seyredeyim martýlarý
bir bardak tavþan kaný çay
güneþi kucaklasýn masum dalgalar
seni ben gibi özledim
seni sen gibi aradým
biliyorum ki sen benim düþümsün
ben olmasan sen sen olmasaydýn ben olmazdým
ipe dizdiðimiz güneþ
kuma serdiðimiz gökyüzü
kuyudan çýkardýðýmýz
ay ve yýldýz
bu gün geçmiþten bir çocuk deðdi elime
o çocuk bendim
kimsesiz sahi ne zaman büyüdük!
söyle; ne zaman
sahi hiç çocuk olduk mu ? 01.07.2014
II
kalbim ne baþýndayýz yolun ne sonunda
kuruyan sobaharýn yapraklarýnda
uzaklara bakýyorum
uzaklar bana bakýyor
tan aðartýsýnda, gün ortasýnda
hep bir þeyler düþünüyorum
hep bir þeyler beni düþünüyor
adýný koyamadýðým
dehlizlerin ortasýnda
içim sýkýlýyor kanýyorum
bu sonsuz boþluðun yarýmadasýnda...
Nurten AkAygen
29.04.2012