DÖNEMEM ANNE
Rüyalar avutur ruhumu
Derindedir yalnýzlýðým
Ben hep kendimi vurdum
Suskun fýrtýnalý ve maðrur
Acýlarla yoðrulmuþ hayat
Yeþermedi yüreðimde hiç kara bulutlar
Islanmýþ anýlar boðazýmda hýçkýrýk
Belki de bu kýþ yolcuyum dönemem anne
Geçmiyor karanlýk günler
Vakit dolmuþ
Gülmüyor yüzüm
Aðlamak sýzlanmak boþa
Tükenmez dediðim sabrýmda tükendi
Kaderde olanlar geliyor baþa
Ýsyaným hiç olmadý ALLAHA
Vermedim ki gönlümü telaþa
Belki de zamaný yolcuyum dönemem anne
Son günlerim yaklaþtý
Gözlerim ölüme daldý
Geceyi koynuma aldým
Gözlerimi kapattým
Hayata kanmadým
Azraille pazarlýða baþladým
Belki de zamaný geriye dönemem anne
Köþelerde garip durdum
Dertli dertli boyun büktüm
Fýrtýnaya borana karþý koydum
Baðrýma bastým taþý
Kimseler görmedi gözümdeki yaþý
Nasýl sevdiðimi özlediðimi anlatamadým
Bu kahrolasý dünyada
Acý içinde yaþadým
Bak anne bak iþte
Evlada bile hasret kaldým
Belki de zamaný geriye dönemem anne
Bir türlü söyleyemedim
Acýyan sol yanýmý
Düþtüðümde bile caným bu kadar acýmamýþtý
Kimin yanýnda bir çocuk görsem
Gözlerim doluyordu
Anlatamadým ki hasretimi
Ben gidiyorum sol yaným acýyor
Resmine bakýyorum
Bak iþte vakit geldi ben gidiyorum
Belki de dönemem anne
Serap evren
Bu gece beni düþün piþmanlýðýn namlusu aniden yüreðine dayansýn
Belki sende ben gibi aðlarsýn annem diyerek piþmanlýðýný yaþarsýn
Bak yine kaçýncý senedir sayamýyorum artýk sensiz bayramlarý
Bu da benim feryadým iþte belki bir gün duyarsýn geç kalmadan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.