Ölüm kokmuþtu yine bulutlar
lokma kokusundan önce geldi haberi
her ölüme bir lokma düþüyor burada
tanýmýyordum kendisini
ama biliyordum
iki oðlu vardý
o gün gördüm gözlerini
yaþýyorlardý ölümlere raðmen
bilmezden geliyorlardý sanki
mahallemden biri daha eksildi
adýný bilmiyorum
kýrk beþ yaþlarýnda birisiydi
nefesinden öpüyorum kaldýrýmlarýn
basýldýkça eziliyor sanki içi
aylardan temmuz saatlerden bilmem kaç
gök yüzü tam mavi olmuþ
evlerin yarýsý güneþ kaplý
yarýsý boyalý haliyle duruyor
günlerden pazar
sanki kimse yaþamýyor
boþ geçiyor bugün sokaklar
iþlekliðinden bir haber
aydýnlýklar
umut dolu gözlerinde bu sefer ölü bir bakýþ
aðýrlýktan bükülen dudaklarýmýzda
ölüm de iþleniyormuþ nakýþ nakýþ
artýk selamýn bile girmediði sokaklarýmýzda
ve þimdi hayatýnda hiç ezaný dinlemeyen iki genç
oturup annelerinin selasýný dinleyecek
belki ömürlerinde böyle realist bir nota duymadýlar
uyanýnca gökten yýldýzlar
orada bir de Allah var
tanrýsal sevgilerini
musalla taþýnda unuttular
þafakla öpüþürken gece
gün bitti
yýldýzlar da uyudular
ölüm koktu yine sokaklar
bu öyle uzun bir koku deðil
bir rüzgarda geçecek biliyorum
lokma sýrasýnda heyecanla aç bekleyen insanýn
ölümü düþündüðü kadar hýzlý
ve bir bakmýþsýn geçti
ölüm gibi bir þeydi
mahallemden biri daha eksildi
adýný bilmiyorum
kýrk beþ yaþlarýnda biriydi.
’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak