BAŞKAN...

Baþkan kelimeler baþkan boðuyor beni. Hergün her saat her dakika her saniye. Senin düþüncelerinin seni boðduðu gibi. Çýkaramýyorum aklýmdan.
Sanki yazsam konuþsam ölecem gibi yardým et baþkan.
Ne yaparsam yapayým önüme çýkýyor.. Yolumu kaybediyorum...
Yoruldum tükendim artýk baþkan.
Mutluluðu iðne deliði gibi bir yer seyrediyorum.
Ve artýk çýkamýyorum iþin içinden.
Bir sevdaya vurulmuþum baþkan öyle garip bir sevdaki içimde beslediðim.
Karanýnda karasý bir sevda.
Açýlsam boðulacam sanki baþkan
Görsem ölecem dokunsam eriyecem gibi baþkan....
Ve öyle bir þey ki bu
Ýçimde yaþýyor ulan içimde.
Arada göz kapaklarýma kadar geliyor.
Baþtan sona kadar titriyor beni.
Gözlerim nemleniyor konuþamaz oluyorum.
Haykýrmak istediðim kelimeleri yutkunuyorum. Canýmý acýtýyor kelimeler.
Baþka çýkýþ yolu yok diyorum bazen kendime...
Bana ne yaparsa yapsýn vazgeçemiyorum ondan.
Bazen gök yüzüne yansýyor gülümsemesi görüyorum hissediyorum.
Baþkan ben nekadar dibe battýysam.
Battýðým dibte bir dib daha olduðunu görüyorum.
Baþkan karanlýk bir çaðdayým ben..
Ve nekadar uðraþsamda çýkamýyorum Battýðým o dipten.
Aydýnlýða kavuþamýyorum.
Ben ne garip ne ilginç bir sevdaya vuruldum böyle.
Hiç anlamadým. Hep yýprattým kendimi.
En zoruda. Baþkasýný sevemedim....
Onu sevmekten kendimi bile sevemedim....
Býrak aksýn ýrmaklar gibi kelimeler dilimden artýk. Durmasýn içimde yýpratýyor beni içimdeki sözler...
Baþkan benimde hikayem var.
Zamanýnda mutlu olduðum bazen üzüldüðüm anlatmaya çalýþýp anlatamadýðým bir sürü þey var baþkan...
Býrak artýk aksýn zaman nasýlsa düþer yere sararan yapraklar.
Nasýlsa kuruyup gider o sararan yapraklar.
O yapraðý yeþerten bahar geldiði gibi bir gün biter ve gider.




YUSUF SAÐLAM.

Sosyal Medyada Paylaşın: