Ne kapandýðýný görürler kapýmýn
Ne de açýldýðýný bilirler ardýmýn
Kendi içime bile giremezken ben
Sen en iyisi mi kapýma
Bir hoþça kal býrak.
Bana varlýðýmý soruyorlar
Oysa ben yokluðumu hatýrlýyorum
Gözlerimden habersiz yollarýmda yürüyorum
Haykýrdýðýmý söylüyorlar, duymuyorum
Düþüyorum tepelerden, tutamýyorlar
En iyisi mi itekle uçurumlardan
Güneþ daðlarýn ardýnda batar oldu
Deniz dalga dalga savaþýyor rüzgarla
Kastediliyor hayallerim
Söylesene güzel
Gözlerin kadar siyah bir zindan var mý?
Þimdi cümlem kadar yüksek duvarlar
Ellerin kadar yakýn mýydý yollar?
Þimdi sen kadar uzakta
Hicran kadar yalnýzým.
Soramadýðým hesaplar için hiç üzülmedim
Zira ben hepsini Allah’a býraktým
Bir çiçekte kan yoktur ama
Vardýr mutlaka bir yaþatan
Bir tek yüce Rabbime inandým
Kýrýldým ve susturuldum
Býraktým gitti Yaradana
’O’ konuþsun.
Çölleri bu yüzden seviyorum iþte
Yana yana yaþýyorlar bir karýþ topraksýz
Ölüp ölüp gidiyorlar ama
Ýsyaný ateþle karýþtýrmýyorlar.
Bir demirle kýrýlsaydým aðlamazdým belki
Bir nisan da bir insanla parçalandým ya
Ýnsan olmaktan utandým
Toz küller, ateþten sanarken kendini
Zamanda yolculuk yapar gibi
Her gece düþlerimi yaktýrdým.
Sen öl deseydin ölmez miydim hiç?
Öldüm iþte, söylemedin belki, diyemedin
Kýsa bir yoldan tarif etmiþtin.
Ýsimsiz bir köyde, þýrýltýsýyla suyu
Dumanýyla ateþi bulurdum ben
Gökyüzünü yaðmurla
Yeryüzünü acýyla silerken
Ýçimden bir can gittimi
geri gelmezdi bilirsin.
Çok sevince nefret alýyor içini
Sevince gözlerinden çýkýyor nefesi
Bazen alamýyorsun bile, tutuyorsun içinde
Yokluyorsun kalbini
Sokuluyorsun yalnýzlýða adým adým
Neydi benim adým?
Boþ ver!
Sen en iyisimi
Yakýþtýðýn en güzel yere
Bir hoþça kal býrak...........
...
BÝR HOÞÇA KAL BIRAK - Mawish Þiirleri - Mert Zafer Cansever