kalp deryadýr dediler
ben de olta attým ’rasgele’
misinem gerim gerim gerildi
zoka yutuldu ki anlaþýlan
çektim zamazingoyu
balýk sandým yaldýr yaldýr
bir dilberdi takýlan
.
çaresizliklerini çýrptýrýp
her yaný ýslatýyordu
yosun yosun kokan nefesi
dalga dalga saçlarý vardý
mercandan gözleri
daha iyi aklý alýp
baþtan çýkartýyordu
.
güneþi reddeden teni
geceye doðru koþuyor
beni de sürüklüyordu
daha yakasý aralanmamýþ
güzelliðinden utanýyordu
nereye kadar... sürmez bu dedim
bir gece yarýsý bulup
.
avuçlarýmýn içindeydim
gözgöze dizdize
yýldýrýmlar yükseldi
yardan göðeçe
döl bulutlarý gibi
karýþýrken
rahmet olup da yaðdýk yeryüzüne
.
o vuslat topraða düþtü yine
ayrýlýklar filiz verdi
dediler bu ilkbahar
artýk kendine gel
üç aþaðý beþ yukarý
yeniden balýk sezonuna dek
ölmezsek belki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.