herþey seni tanýmadan önceydi
dönüm noktasý seviçlerim
nereye gitsem
sana benzer yüzler
çýkýyor karþýma
her aþk bir þizofreniyi oynuyor
kendimi içimde aramaktan
yoruldum
yorgunum
ne zaman aþk çizsem düþlerime
unutulmaya meyili
saatlerde
zaman benimle ölüyor
her yeni doðuma beþ kala
sýyrýlýrken acýlarýmdan
ellerimde sýyrýlmýþ yaralarým var
hep uzaðýmda kalýr birþey
hep bir kaçýþ ötesinde
karanlýðýma gömüldükçe
masal oluyor aþk
inandýðým her hikayenin baþýnda
üzerime örtüyorum
pembe kurduðum düþleri
þimdi deseler bana
hayat küfürlü sancýlý bir uyku
ellerimde dokunulmazlýk
hangi çiçeðe dokunsam
dikeni batýyor sanki
hüzün kokuyor tenim
dumanlý gözlerimde
unutuyorum herþeyi
09