DÖNDÜM FADİME
Otuz bir yýl sonra sen düþümdesin,
Gençlik yýllarýma döndüm Fadime.
Gönlümden inmedin hep baþýmdasýn,
Uyandým uykudan böndüm Fadime.
Mazimin özüne sakladým seni,
Hatýrladýðýmda kokladým seni,
Kötü düþünmedim akladým seni,
Hep hayal atýna bindim Fadime.
Saniyeler düþüm bin ömre deðdi,
Kula boyun eðmez can sana eðdi,
Bilmem beni sana çekenler neydi?
Gözümü açýnca söndüm Fadime.
Yýllardýr herkese tek seni sordum,
Gördüðüm düþleri hep hayra yordum,
Sensiz gecelerde taþlara vurdum,
Her gün içten içten yandým Fadime.
Uyku tutmaz oldu þu gözlerimi,
Hasret dolu olan duy sözlerimi,
Yürümekten aciz gör dizlerimi,
Ölmeden mezara indim Fadime.
Küllenmiþ közlerim yeniden yandý,
Küçük bir rüyayý gerçektir sandý,
Dursunî yüreði hasrete kandý,
Sensiz yaþamaktan dindim Fadime.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.