Her Giden Farklı Acıtır İçimizi...
Ölüm...!
Nasýl da Karanlýk...
Ve Alabildiðine Soðuk...
Acý Yüklü...
Hatýrlamak Bile Ýstemediðimiz O Sonsuz Yolculuðun Baþlangýcý...
Yaþadýðýmýz Her An Yanýbaþýmýzdan Eksik Olmadýðýný Bildiðimiz Halde,
Varlýðýný Bir Türlü Kabullenmeyip,
Hep Ertelediðimiz O Koyu Karanlýk...
Yolculuðumuzun Son Duraðý...
Hayatýn Ýnce Çizgisinde,
Ölümle Kalým Arasýnda Yaþadýðýmýz Koca Ömürde,
Her An Sadece Bir Kere Yaþanýr...
Ve Bir Kere Hissedilir...
Bunun Ne Tekrarý Ne de Benzeri Yaþanmaz...
Her Acýnýn Tarifi Farklýdýr,
Her Giden Farklý Acýtýr Ýçimizi,
Ve Her Ölüm Bir Boþluk Býrakýr Ýçimizde...
Ölüm Acýtýr Kalaný...
Giden Giderken Milyonlarca Gözyaþý Býrakýr Ardýnda...
Olmayýþý,
Hayattayken Söyleyemedikleriniz,
Ve Beklide Belli Edemediðiniz Sevginiz Kemirir Yüreðinizi...
Piþmanlýk Sarar Tüm Benliðinizi...
Keþkeleriniz Olur Susturamadýðýnýz...
Onu Kýrdýðýnýz Günler Gelir Aklýnýza,
Hýçkýra Hýçkýra Aðlattýklarýnýz...
Bir Þeyler Kopar Yüreðinizden...
Düðümlenir Kelimeler...
Sonu Gelmez Cümlelerin...
Geçtir Artýk,
Çok Geç...
Ölüm Gerçekten Acýtýr Kalaný...!
Ýnsan Ne Zaman Teslim Olur Karanlýða?
Hýzla Akýp Gidiyor Diye Ýfade Ettiðimiz Þey,
Aslýnda Zaman Deðil Yaþamýn Ta Kendisi Deðil midir?
Bir Yaprak Misali Oradan Oraya Savrulup,
Bazen Bir Kaldýrým Taþýnýn Kenarýna Takýlsakta,
Bir Süre Sonra,
Rüzgara Kapýlýp Tekrardan Ters Yüz Olmuyor muyuz?
Kendimize "Ne Oluyoruz?" Demeye Kalmadan,
Rüzgarýn Etkisi Ýle Alt-Üst Olmuyor mu Yaþamlarýmýz?
Hayata Dair Söylenecek Bütün Cümleleri Kullandým Galiba...
Söyleyecek Cümlem Yok Þu An ki Halime...
Þimdi Suskunum...
Zamanýnda Acýlarýma Dair O Kadar Çok Konuþtum,
Ve O Kadar Çok Haykýrdým ki Acýmý,
Sanki Limitimi Aþmýþým Gibi Geliyor Bana...
Sus Diyorum Ýçimden;
"Bu Seferki de Farklý Deðil,
Acýyorsun Ýþte...
Bunun Azý Çoðu Yok ki,
Kelimelere Döksen,
Baðýra Çaðýra Yaþasan,
Ýsyan Etsen,
Suçlu Arasan Acýn Dinecek mi?
Hayýr!"...
Suçlu Aramýyorum...
Nedenler,
Niçinler Deðil Benim Derdim,
Sadece Tarifini Bulsam Bu Acýnýn Sanki Ne Ýstediðimi de Bulabilecekmiþim Gibi Geliyor...
Sanki Kelimelere Döksem Hissettiklerimi
Acým Daha da Anlam Kazanacakmýþ Gibi Geliyor...
Kimse Kalýcý Deðil Hayatýmýzda,
Özellikle Benim Hayatýmda...
Biliyorum ki Mutlaka Bir Gün Gidecek Hayatýmdan...
Vazgeçecek Benden...
O Yüzden Çoðu Zaman Þaþýrmýyorum Yaþadýklarýma...
Belki de Anlamý Yok Sözcüklerimin,
Belki de Acýyla Yoðrulan,
Yorulan Zamaný Düþünmeden Yaþamak Gerekiyor...
Bak...!
Yine Sabah Oluyor...
Bir Gün Daha Gidiyor Ömrümden...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.