öyle diyordu orhan veli “istanbulu dinliyorum gözlerim kapalý”
ben de diyorum ki istanbul gibi bir kadýný izliyorum yüreðinde hüzün papatyalarý daðlarýnda istanbul surlarý marmarada deðil
okyanus ortasýnda kýz kulesi ihtiþamý sevmelerin bittiði yerde tutulmalarýn kalbi tam da "istanbulu dinliyorum" deðil gözlerim kapalý
bir anadolu kadýný elleri nasýrdan deðil elleri yazmaktan belalý yüreði hala yumuþak ve hala üsküdar kýyýsý
bütün aþklarýn kesiþtiði yerde aþklara "veda" demeden ve hala vazgeçmeden istanbula eþ bir yaþanmýþlýðý en aðýr cezasý ile kaybedilmemiþlerin adýna ne varsa onlar için var olan bir “hüzün çiçeði”nin adýdýr adý
öyle her baharlarda açmayan adý Ýstanbul olan bir kadýn
2013-08-01
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET DEMİRKAPI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.