ÜZÜLME!
ÜZÜLME
Hüzne bürünen gönül gel hu deyu Hira’ya
Harman hasadýn kurur yok olucu bu dünya
Gönle aþký tac etmiþ dön yüzünü Ashab’a
Yalan iþi dünyanýn hilesine üzülme!
Kor olsa da yangýnýn gücenme hiç aldýrma
Gönlünü yalan aþka bulandýrýp daldýrma
Cahile hoþ görünüp hiç kendini kandýrma
Rahatý olmayan yer, kederlenip üzülme!
Sýrlarýný gönlünden akýt secde vaktinde
Her derdini þikayet makamýsýn Rabbim, de
Hak’tan gayrý sevdayý yeþertme hiç kalbinde
Selamet yurdu deðil, kahýrlanýp üzülme!
Seni riya kirinden arýndýran aþka koþ
Kalbi Mevla’ya konak kýlan sözle inle, coþ
Ondan gayrý her emel vallahi de batýl, boþ
Zeval bulacak yerin tasasýyla üzülme!
Vefayý arama hiç ham piþmemiþ ademde
Cefayý reva görür hased, nifak destinde
Varmayý nasip eyle “Ýnsan-ý Kamil”ine
Talep eyle Mevla’dan vermez diye üzülme!
Ayþe Ciplioðlu Kaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Ciplioğlu Kaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.