SENSİN
Gülünce yüzünde çiçekler açar
Ýklime baharýn geliþi sensin
Olduðun mekândan hüzünler kaçar
Neþ’enin kederi siliþi sensin
Karþýma huriler çýksa týnmazdým
Kimsenin adýný içten anmazdým
Sevgiye inanmaz, aþka kanmazdým
Kalbimin aklýmý çeliþi sensin
Mutluluðu nasýl tarif ederim
Sen beni sevdikçe olmaz kederim
Vallahi þans diye ben buna derim
Talihin yüzüme gülüþü sensin
Kem gözün olmazmýþ imâný dini
Nazardan saklasýn Allah’ým seni
Ýyi ki aþýkýn eyledin beni
Gönlümün sevmeyi biliþi sensin
Göklerdeki kuþlar ben kadar hürdü
Yüreðim özgürce bir hayat sürdü
Gözlerim sayýsýz afeti gördü
En müthiþ keþifi buluþu sensin
Her gece gözyaþý döker sanýrdým
Ayrýlýk boynunu büker sanýrdým
Sevenler hep acý çeker sanýrdým
Feleðin imana geliþi sensin
Kaderin insafa geliþi sensin.
Hasan Hüseyin Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.