Nihayet bitti. Yerleþtirdim defterlerimi. Aralarýna kýrmýzý güller topladým bahçemden. Koydum her birine göz yaþlarýmý akýtýp. Dualarýmý okudum hüzünle. Kadifeden kýlýflar diktim önceden. Al rengi. yeþil sýrmalý, ’SU’ Armalý. ... Biliyordum böyle olacaðýný. Biliyordum küstah ihanetinle son bulacaðýný. En üstüne resmini koydum senin. Bilsin okuyanlar olursa bir gün, hangi yüreði sebep ettiðini, bu yolculuða, ’’SAHÝBÝ:’’ ESERÝNÝN.’’ Ben býrakmak istemedim yüreðini, sen iterken. Ayaðýný seven gelmesin dedim. Zira, ardýmýz önümüz hep diken. Sen, miras dedin adýma, ben, yürünecel yol? BENÝM AÞK’IM BÝR ALLAH.! ’O’na kurban ol...! ... T.C.Nigâr Güler. ... (Canlarýn canýný bilirmisin sen? Bir tat ki aðusunda aþýnda. yedirdi içirdi sevdirdi kendin. Çekti ruhum tam on yedi yaþýmda) ... Nigâr Güler. 28.06.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.