Havalardan önce gözleri kirlendi insanýn Hakikatleri göremez oldu Kirli gözler buðuladý havayý Yýldýzlar bizlere görünmez oldu…
Gelecekti ve götürecekti Zamanýn getirileri yýldýzlarý götürdü bizden Adeta zamana ruhumuzu kurban verdik…
Çaðdaþ ve ruhsuz bir geceydi Dünya sustu ve yavaþladý Sesin ötesindeki sessizlikten Bir ses duyuldu Bir anons Bir ileti Bir mesaj Ruha dokunan bir teblið belki Kavruk bir babanýn nasihati Mutlu olmak kaygýmý çekip aldý içimden Baþka dünyalara açtý beni Susmanýn ve susamanýn özlendiði dünyalar…
Baskýn ve vakur bir gündüze uyandýk Hayatýn tekdüzeliði Yüzümüze vurdu kasvetini Þiir anlamýný yitirdi Sözler kifayetsiz Konuklar davetsiz Davetler icabetsiz kaldý…
Hoyrat hayat hiç bu kadar canýmý yakmamýþtý Özlem ve acýyý hiç bu kadar aramamýþtým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.