biz hayatýn ta kendisiydik bu þehrin gözyaþlarý da uykusuzluðu da bizdik aslýnda…
ilmeði kaçmýþ bir aþktýk pembeye kaçkýn bir çift gri eldiven titrekliðimizde
katmerli bir hüzündük kaldýrýmlara cepler dolusu taþan kim bilir belki de sýrtýmýzý sývazladýðýmýz eksik bir duvar ya da yaprak yaprak güzdük hüzündük en sancýlý düþümlerde
haydi ne duruyorsunuz süpürün süpere bildiðiniz kadar bizi bu düþten bakmayýn adým adým yoksullaþtýðýmýza ve odalar dolusu yoksunlaþtýðýmýza
biz aþkýn ta kendisiydik aslýnda ne yere sýða bildik ne de göðe bu yüzdendir belki de kokladýkça bir o kadar içine çöreklendiðimiz topraða eyvallahýmýz…
ilhanaþýcýhaziranikibinonaltý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.