Belki toy umutlardaydýk
Sevdaya attýðýmýz ilk adýmlarda biz.
Sanýyorduk sevda birlikte ölmek
Bir avuç topraða birlikte gireceðiz.
Belki ilkbaharda açan çiçekti sevgimiz
Yabancýydýk bilmiyorduk ki
Hazan gelecek.
Sabah güneþinin gülüþüne aldandýk.
Aklýmýz bir karýþ havadaydý
Bilemedik her sabahýn sonunda gece çökecek.
Melek dokunuþlu çocuktu umutlarýmýz baþlarken sevdamýza
Nerden bilecektik büyüyecek kirlenecek.
Ana kucaðý sanýyorduk sevdayý.
Hiç hesap etmedik büyüyeceðiz dar gelecek.
Belli ki;
Biz sevdayý ölüm döþeðindeki ihtiyar yüreðinde yaþadýk.
Kýyameti yakýn bir dünyada tanýdýk.
Belli ki uçurum kenarlarýnda çiçek güzelliðinde açtýrdýk.
Rüzgar dese kopardý,
Estirdik rüzgarlarý koparttýk.
Biz ne kördük be temelini atarken
Neden ikinci sýnýf duygularla kurduk sevdamýzý.
Kimden neyi çaldýk yaðmaladýk.
Kimin içi yandý ki
Bak biz yandýk.
Diyorum ya biz adam olamadýk.
Vebali ikimizin boynuna.
Bir güzellik ti sevda doyamadýk
Ýkimizde toprak ola.
Ulan tertemiz yüreklerimizi talan ettik yaktýk.
Ýkimizin de yüreði beþ para etmez.
Biz sevdayý yaþatamadýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.