Özür Dilerim

Çýðlýk çýðlýðaydým köþelerde bir yerde
Direnmek deðildi dokunan
Direnememekti artýk
Soluk soluða kaldým köþelerde
Kapýlarýmýn kapanýþ sesi,o aðýr gürültü
Ruhumu iliklerime kadar parçaladý da
Sesim çýkmaz oldu yine bir yerlere
Geçer sandýðým her þey geçmez oldu
Üzerimden geçti þehrin en yoðun trafiði
Yaþarken yaþayamamaktý aslýnda
Yaþarken tükenmiþliðin resmiydi bu
Anlatanda anlayanda yoktu artýk
Yoktu artýk iþte
Ne bahar ne kýþ ne yaz
Yoktu gözlerinin buðusu
Alýþtýrmýþtý seni yaþadýklarýn sana
Alýþmýþtýn sende diðer alýþanlar gibi
Feryatlarýn duyulurdu eskiden
Þimdi dökülen küçük bir "ah"
Ve ben büyüdüðün için üzgünüm
Ve ben yaþadým sandýklarýnýn aslýnda
Yaþayamadýðýn olduðu için üzgünüm
Kapanýr deyip açýlan yaralarýna
Merhem olamadýðým için üzgünüm
Kan revan için biliyorum
Biliyorum susmaktan yoruldun
Sana sustuðun günleri veremeyeceðim için
Seni birdaha öyle derinden sevemeyeceðim için
Özür dilerim
Özür dilerim...
Sosyal Medyada Paylaşın: