Ah Gulnarin II

Ah Gulnarin
Ne cehennemler eskidi,
Söndü.
Ne hüzünler defnettim
Ne Allah’ýn belasý
sevdalara döndüm
Ama sen hala kor yangýným
Sen hala ardýnsýra çoðalan sancýlarýmsýn


Her dizemde cehennem
Her sevdadan yalnýzlýða döndüm
Seni sevmelerim tutunca
Tüm tanrýlar beni azarlar
Ben seni bir yerlerde beklemeye utanýyorum
Seni hasretle bekleyince kendime döndüm
Kendimle öldüm
Kendimle dirildim
Hep kendime
hep kendime döndüm. ..


Þimdi boynu bukuk
Bir gökyüzüm bile kalmadý
Senin çokluðunda
Döktüm bütün yaðmurlarý
Daraðacýna sattým
Birer birer yýldýzlarý
Seni hep taptaze sevdim
Ne yaðmurlarým eskidi
Ne Ermeni usulü daðýlan
Süngülü haziranlarým

Yani geleceksin deðil mi?
Hani bekliyorum
Yalan da olsa
Dolan olsa
Ben böyle sevdim bu Ermenistan’ý
Ben böyleyim
Belki yalanlarým tükenir
Belki seni oluorta sayýklamalarým kaçar
Ben yine kendime yeterim
Kendi kendime yaþatýrým
Semaverde demini tutacak niyetine
Çaylarý ertelemeyi
Kilise çanlarýný son defa beklemek
Seninle bir samanyolunu seyretmek


Son kere namahrem aksanlarý anlattýk
Sonsuz kere
Öleyorgun sabahlarý
Kaç kutsal kitaba tövbeliyiz
Kaç tanrý elini çekti
Cami avlularýnda biriken acýlarýmýzdan
Bu doðurgan yalnýzlýðýmýzdan
Ah be Gulnarin
Ne biçim seviþirdik
Yolcu abbas misali durdurmaksýzýn
Ne biçim yaraþýrdýk birbirimize
Elvedasýz büyüyen mevsimlerden
Kaç aforoz hikayede
Kahraman ilan edildik

Benimle ýslanýr mýsýn?
Hatta benimle uyanýr mýsýn?
Bu gelip geçici dünya akþamlarýnda
Yatak yorgan kaybolsak
Yorgun argýn sarýlsak
Benim kalýr mýsýn?
Yanýna kendini al
Bana yeter
Fazlasýnda gözüm de yok
Sen bana
Ne eksik
ne fazlasýn
Sen bana sözde Ermenistan
Yaþamsýn
Sen bana ...

Þimdi ay yarým
Sevda yarým
Hüzünle bile kalsam
Aðlamaklý
Hýnca hýnç yalnýz da kalsam
Ben sana varým
Ben senin ay yüzünde yarim
Ben senin derdine
Nefesine yarim


Ah Gulnarin
Þimdi gelsen
Sarýlsan
Üstümüze batýrsak bir geceyi
Bütün yýldýzlar utanmadan kaybolsa
Ve doðursak bir dünya,
Bir dünya yaðmurlarýný

Evet Gulnarin
Gökyüzüne karýþan nefeslerini arar oldum
Sen varsýn diye
Tavaf ettim nuh tufanýný
Ýlk peygamber gülüþünü
Öyle yabancý
Öyle düþman oldum ki kendime
Senden vazgeçmek
Senden es geçmek
Biçare biçare ölmekle kaldým


NOT:

BU ÞÝÝR GENÇ KALEMLER ANTOLOJÝSÝ 7 ’DE YAYINLANMIÞTIR



Sosyal Medyada Paylaşın: