I
Yokluðun korsan bir deniz
kara parçalarý tarafýndan esir alýnmýþ bir ada
dalgalar okþar,geçer içimizden
aþýnýrým,eksilirim yokluðunda
bu bir falez deðil
ben de akdeniz
duygularým hala ege kýyýlarýnda
aðlamayý balýklara býraktým
fakir bir denizde
oltalarým boþa çýkýyor hep
þurada iki adam var
durmadan dolduruyor kovalarý
boþa çekiyorum,boþa
attýðým bütün hayatlarý
II
yokluðun yarým kalmýþ bir ayet
bir ayaðý hala gökte asýlý kalmýþ
ezbere yazmak zor seni
adýna bir þeyler söylemek yenilik
seni sevmek,yeniden sevmek delilik
seni bilmek bu genç çaðýmda
bir çaðdaþlýk deðil gericilik
on mani padme hum
tekrar ediyorum sürekli
aklanýyorum
III
yokluðun dizi kanayan bir çocuk aðlamasý
akþam ezaný kadar hýzlý geçiyor
hýçkýrýklarýn burnumuzdan akýyor
kulaðýmýzda imamýn sesi
frank sinatra’dan bir parça okuyor
aklým hep dýþarýda kalmýþtýr zaten
bir çocuk kadar heyecanlý
IV
yokluðun mahalledeki nuran abla
varlýðý ve yokluðu saklý olmuþtur hep
evinin içini ancak güneþ vurunca görürdük
arkadaþlarýmla merak ederdik
iki çocuðu vardý yaramaz
o da hayattan bir þey anlamaz
kocasý geç gelirdi o aldýrmaz
yokluðun komþularý andýrýyor
V
varlýðýn ilk çaðda çarmýh kokusu
harfendaz ile dövülüyoruz geceleri
gökyüzü parlýyor bulunduðumuz yerden
iki kedi yanaþýyor yanýmýza
ben parmaðýmla seni gösteriyorum
o parmaðýmý kokluyor
anladým yokluðunda her þeyi
varlýðýn artýk belli olmuyor.
’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Trım trak Minik akordiyon