MÜNEVVER
geceler sensiz geçmez Münevver
karanlýðýn içinde bir mai deniz
kimi zaman gökyüzünde beyaz bir bulut
bazende gül bahçesinin gülü Münevver
beyaz sayfalarda can bulursun kalemimle
sýcak sýmsýcak ruhu saran gülüþünle
kavrulur yürek kor bir ateþ de
sevdanýn güzel ismi Münevver
dur gitme kal gözlerimde de bu gece
karanlýðý aydýnlatan o güzel yüzünle
yeniden can ver þu kalan ömrüme
yalnýz kalbim açýlsýn sevdaya Münevver
sahilde bu gece deniz çarþaf gibi
yakýlmýþ bir ateþ birde gitar sesi
etrafýnda bir birine bakan seven gözleri
seninle ele ele seyre daldým Münevver
alanyada bir baþka yaz güneþi
yüreðimi yakýp geçer yalnýzlýðýn sesi
tut ellerimden gönlümün ateþ perisi
sensin gönlümün özür kuþu Münevver
yoruldu beden son yaklaþýyor
kumrular dalýnda koklaþýyor
bu can artýk sonsuza karýþýyor
seninle baþladý senle son bu can Münevver
Sokaklarýn Þairi EROL CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.