MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Yalnız kaldığımızda
Emre ATUN
Yalnız kaldığımızda
Senin yalnýzken sýðýndýðýn gece benim !
yüreðini siyahla kaplayan
yýldýzlarla yoluna ýþýk olan
gökyüzüne baktýðýnda yakaladýðýn huzur ben !
kulaðýnýn pasýný silen,ninni
papatya kokusuyla bedenini örten
kýrmýzý dantelli yastýðýna baþýný koyduðunda yüzündeki tebbessum benim !
Yani;
Yalnizlikta sana hayat olan ben ..
Peki ya Sen !
Ben yalnýz kaldýðýmda toprak kokusu sarýyor etrafýmý
bedenimse buz tutmuþ oluyor âdeta
elim yüzüm simsiyah yahut salkým saçak bedenim
Sesler yankýlanýyor feryatlar yükseliyor yüreðimde
gökyüzü örtülüyor üstüme
karanlýk biraz daha boðuyor beni
Nefesim kesiliyor Ölüyorum ...
Yoksa sen bana ÖLÜM MÜSÜN ?
Yoksa Sen benim KATÝLÝM MÝSÝN ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre ATUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
SUSKUNLUĞUM
GÜNAYDIN...
SOKAK !!!
Ahmet Karadeniz
BİLEMEDİM...
Vazgeçmeden Sevmek
AŞK DELİ
karanlık kadın
DÜŞLERIM
Sessiz Çığlık