yürürken yolda her adýmda bir cümle kuruyorum
içinden sev diyorsun duyuyorum, korkuyorum
ardýnda bir gülü, düþen yapraðýný
nasýl anlatýrdým bilemiyorum.
seni bana hatýrlatan bir gökyüzüm var
ýslattýkça ruhumu bedenimden veriyorum
yorgunluðu görüyorum, tutamýyorum
yarým bir elmanýn ben kýsmýný
nasýl tattýrýrdým bilemiyorum.
öylesine çatlamadý duvarlar
oysa kýrýlmacasýna deðildi bu aþk
yýkýlmacasýna tutuþmadýk biz ladese
bilseler ki, her hangi biriydim ben sadece
tutunduðum ilk adreste sýrýlsýklam kalbimle
býrakýlmýþtým sessizce
o yokluðunu, o boþluðunu
nasýl soldurdum bilemezsin sen.
dönmecesine dolaplar görüyorum
dönüyor baþýmda riyakar dünya satýrlarý
silmecesine diyor her þey, silemiyorum
içinden dön diyorsun biliyorum
yürüdüðüm son bir yol vardý hani
bulamýyorum.
ne zaman yaðmur yaðsa
eski bir þarkýyla git diyorum
duyuyormusun?
her ne zaman pencerem ýslansa
görmüyorsun
aleyhime iþliyor zaman
dönemiyorsun
hey benim kal yüreklim
hüzün adres sormuyor artýk
git be sevdiðim.
sen bilmezdin bir fincan kahveyle
neyin nasýl iyi gittiðini
her sabah güneþten gelen ýþýðýný
neyin silip neyin kör ettiðini
soluðumu sesimden kesip
yeryüzüne gözlerimden neyi verdiðimi
diken diken ektiðim mor güllerimi
hiç görmedin ki
içinden bak diyorsun þimdi, biliyorum
gel diyorsun þimdi
dön diyorsun belki
yorma kendini…
…
YORMA KENDÝNÝ – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever