kuþlar ile besledim çocuk gibi salladým omuzumda taþýdým çocuk gibi karýmý.
ilaçlarý ilk önce fayda verir göründü, sonrasý haftalarda azdýkça azdý yara, kar etmedi hiç bir þey, dindirmedi acýyý. günümüze acýlar gölge gibi yapýþtý.
nihayet geldi çattý, o mesum saatler, ümitsiz bekleyiþler katletti zamanlarý gecenin tam yarýsý acý acý sesleri, gelin, hastanýz kötü, hemen burkuldu yürek,
çaresiz saatlerin kesilmedi hiç önü, sabahý nasýl ettik, bilen olmadý ki hiç, geldi çattý yolculuk, acýlarý tadarak yerleþtirdik yerine gözlerdeki yaþlarla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.