Bir gün çýkagelsen ansýzýn, Otursan karþýma usulca. Gözlerini kýrpmadan baksan o mavi denizlerin ufkundan. Ve ben gözlerini seyre dalsam, gözlerimi kaçýrmadan. Gözlerin yazdýrsa bana yazýlamayan bunca þiiri. Ýnan mürekkep dayanmaz bu gözlere, Bu bakýþlara... Ve bu sefer þair düþürür kalemi elinden, Yazamaz olur artýk tek kelime. Ve bakýþlarýnda eriyen bir þiir olur karþýnda, Gözlerinse bir þair. Ve þair son olarak þunu ekler þiirine; Ben senin þiirinim, Sensin benim þairim... Moses
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.