Ölmeyi becerememiþ
nisan gülü gibi zamansýz çabalarýnda,
Zavallý ürkek ve mazlum,
Dizelerin arasýna düþmüþ ekmek kýrýntýlarý,
günahlara açýlan pencere misali
anlamsýz solfejlerin tekrarý gibiydi günler .
tüm romanlar karanlýðýn hediyesiydi o na
Gündelik ölümlerden
iki üç saat önce okurdu þarkýsýný münevver
fýrtýna ,edepsiz yalar geminin truvasýný
Bir fahiþe inlerken ambarda,
sandal zevkin doruklarýna ulaþýr
denizin üstünde,
tüm yakamozlar tanýk olmamýþlarsa þerefsizim diye söylenirdi
a-bý hayat suyunu yudumlarken adam..
O incisini kaybetmiþ midyevari þekillerinde açýlýp kapandýkça,
bir yaný, mendili iþlerdi umutlarýnda
bütün çocuklar ise büyümeyi hayal ederdi o nun koynunda.
Bir nisan gülüydü
haziran kumsalýna vuran,
Vakti ne eksikti ne de tamam
Kimbilir ne suretler tanýmýþtý isimlerde,
kaç gece sýcak kalmýþtý bedeni
O giderken anlamýþtýk
Omuzuna hiç deðmemiþ tanrýnýn eli..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.