Kybele

Analar defne dallarýndan yapýlmýþ sallara
yerleþtiriyor karagözlü bebelerini
korkularýný yenip
acýlarýyla eleyip
son damla sütle memeleyip
kokularýyla beleyip
salýyorlar Asi nehrinin
dingin sularýna
isa’laþmaya

gök kararýyor
savaþ çýðlýklarýna dönüþüyor
ebem kuþaðý
haçlý ordularý geliyor
sürüler halinde
zýrhlara bürünmüþ
çakal gözlü
tilki bakýþlý
saman daðýný aþýp
kuþatýyor kaleleri
kuþatýyor köyleri
kuþatýyor dinleri
kesiyor dilleri
yalýn kýlýç
kargý mýzrak
kalkan gürz
yanýyor burçlarda
insan etleri
uçuþuyor hendeklere
tayýndan arta kalan
bebe iskeletleri

kadýnlar geçiyor kafilelerle
bilekleri kenetli
gözleri baðlý
tanrýlara adaklanmýþ
ak kefenler
kýzýla boyanýyor
içe bükülmüþ çýðlýklar
acýya dayanýyor
kemikleþiyor kin
dualarýn ýrzýna geçiliyor
haçlarýn gölgesinde
herþey mübah diyor
yeni tanrýlar
herþey
berikiler için,

erkekleri iðdiþ edilmiþ
yaylalarýn kadýnlarý
mavi gözlü
çocuklar doðuruyor
asýrlarca
muzaffer haçlýlar dönüyor
batýnýn batýsýna
yangýn yerinden
kaçýrdýklarý
ganimetlerle
gözlerinde kan
dudaklarýnda iman
göðüslerinde niþan
kulaklarý yýrtýyor
çanlarý kiliselerin
açýlýyor kapýsý cennetin
dantesiz
dantelli
süluetin
sahnesine fýrlýyor
ilahi komedya

doðunun rahminde dölleniyor batýnýn
soygun çaðý
doðunun güneþiyle
aðarýyor zifiri
kan ve gözyaþýyla
temizleniyor kiri
ardýnda posasý çýkarýlmýþ insanlýk
emekliyor
þaþkýn
yýlgýn
ve
hiç
bir anlam veremiyor
neden varým
ne olacaðým
yokluða sarýlýyor
koþuyor arsýzca
oburca tüketiyor umudu
uzayý fethetmeye koþuyor
dünyadan uzaklaþtýkça
kendine sarýlýyor
yalnýz kalýyor
bir elinde korkusu ölümün
diðerinde cennetin ahahtarý
cehennemden kaçýyor
körce
dokunduðu herþey kirleniyor
soluduðu hava
içtiði su
yaktýðý ateþ
taþýdýðý yürek
yandýðý sevda
düþleri madenleþiyor
altun pýrlanta
sürülüyor pazara
sürmeli gözler
sürüce
sürgün veriyor
sürreal
binlerce tanrý yaratýlýyor
mabedleri yýkýlmýþ
tarihsel düttürüden
herkes nasibini alsýn deye
bu güldürüden
ve taþýyor Kybele’nin kýzgýn döl yataðý
yeniden doðmuyor defne dalýna sarýlý ölü bebeler
gelinlik bir kýza dönüþüyor nehr il maklup
naletlenmiþ topraklarý sürüklüyor peþisýra
isyanlar vadeden kuzeye dönüyor yüzünü
sakin
ve
narsistçe gülümsüyor...

Volkan Kemal

Sosyal Medyada Paylaşın: