SESSİZ ÇOCUK
SESSÝZ ÇOCUK
Sessiz çocuk bir köþede oturur
Üzülerek aðladýðý bilinmez,
Öksüz olmak üzer onu bitirir
Ýçi aðlar göz yaþlarý görünmez.
Kardeþleri sessizce hep aðlaþýr
Yanyana da oturmuþlar sýzlaþýr
Ne düþünür acý ile daðlaþýr
Ýçi aðlar göz yaþlarý durulmaz.
Annesizlik acý gelir zor gelir
Kucaklarda ateþ yanar kor bilir
Üvey evlat analara hor olur
Aðlar sýzlar acýlarý sorulmaz.
Beyaz giyse yakalarý kir tutar
Yýkanmazsa pire olur bit yutar
Piþmemiþ aþ yavan, soðuk su katar
Yoðurt, ayran boz bulanýk durulmaz.
Sessiz durun yüksek ses le konuþman
Haklý olsan haksýz olun didiþmen
Hep susarsýn bilsen bile yarýþman
Üvey evlat baðra basýp sarýlmaz.
ÝSMAÝLOÐLU’da yapmaz kabalýk
Analýksa ana, baba babalýk
Üvey evlat hakký olur sopalýk
Zor çalýþýr, gücü harcar yorulmaz.
---- 27.03.1961 – Gaziantep
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
..........................................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.