KIYDILAR ÖMRÜNE ÇOCUK !
Önce çocukluðunu çaldýlar
Ellerinde kýrýlan oyuncaklarýndan kalan parçalar
Yüreðin gibi darmadaðýn
Avuçlarýna gözü yaþlý bir ömür býraktýlar
Bir iftar sofrasýnda
Elinden düþürdüðün kaþýðýn umutlarýn olduðunu bilmeden
Öfke katarak ekmeðine aþýna
Umudunu çaldýlar
Kitaplarýný aldýlar
Kader defterini karaya buladýlar
Oysa ne çok severdin kitap okumayý
Yazgýna hayat kavgasý yazdýlar
Payýna ekmek davasý düþtü çocuk
Baharýnda cana canan bildiðini aldýlar
Sýnýf farký dediler yüreðini dinlemeden
Ön yargýlarla ötekileþ tirdiler
Sevgiyi öldürdüler çocuk, ölenin sen olduðunu bilmediler.
Acýmadan gözlerinin ferini çaldýlar
Yaralý yüreðine merhem diye zehri sürdüler
Bataklýkta çýrpýnýrken anlamadýn dostu düþmaný
Güneþini çaldýlar çocuk
Karanlýða mahkum ettiler
Azrail bile kaç kez kapýn çalýp kýyamamýþken
Tüm sevaplarýný çalýp ruhun günaha sardýlar
Divan-ý mahþeri hesap etmeden
Azrail’in oldular çocuk!
Tende can býrakmadýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin Şatoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.