Ey düzenbaz; El pençe divandasýn,bak hep hazýr oldasýn, Ruhundadýr takiyye, bilmem hangi yoldasýn, Her zaman yalakasýn,hep de amulardasýn Çýkar be bir gün foyan, çýkar bir bir DÜZENBAZ
Onu bunu jurnaller,bir kenarda durursun, Fýldýr fýldýr dönersin, çok canlarý yakarsýn, Dansöz bile halt etmiþ, çok güzel kývýrýrsýn, Bir gün kuyun kazýlýr, kazýlýr be DÜZENBAZ
Bir partiyi tutarsýn,o partiye kolcusun, Belli deðil ne haltsýn , bir saðcý bir solcusun, Unutma kahpelerin,yolunun yolcususun, Sen ananý satarsýn, satarsýn be DÜZENBAZ
Camilere gidersin,secdeye baþ koyarsýn, Sakal da uzatýrsýn,epey mürit bulursun, Hacca gidersin bir de,kazancýný toplarsýn, Ýþin iþ bu dünyada,zenginsin be DÜZENBAZ.
Kazým derki; Bu dünyada yaþarsan,þerefin ile yaþa, Tenezzül etme mala, kimseye olma maþa, Þerefsiz ölmektense, þerefli hayat yaþa, Sen bunlarý yapmazsýn, kanýn bozuk DÜZENBAZ.
Kazým Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.