Gün gelir ben ölürüm dert deðil, Hatta gün gelir sen de ölürsün alýþýlýr..
Ölmeyecekmiþ gibi yaþayan O iþadamlarý ve patronlar var ya O siyasetçiler ve dalkavuklar hatta Onlar da ölür.. Sanma ki halk üzülür, iþçi üzülür.. Onlar üzülemeyecek kadar çok çalýþýr.. Peki sonra ne olur ? Yenileri peydah olur Bu sistemin çarklarý döner týkýr týkýr..
Gün gelir ben ölürüm dert deðil, Hatta gün gelir sen de ölürsün alýþýlýr..
Lakin ben en çok bir çocuk öldüðünde dayanamam Hayata söverim avaz avaz baðýrýrým Neden ona da bir þans vermedi kýzarým Onun canýný kim aldýysa katil olasým gelir Bu çürümüþ düzen de gün gelir ona da af gelir.. Bu adaletsizliði anlayamam.. Adaletine baþlarým..
Lakin ben en çok Bir çocuk öldüðünde üzülürüm Bir oyunla mutlu olabilen tek varlýktýr o Oyuncaklarý sahipsiz kaldý diye aðlarým.. Benim hiç oyuncaðým olmadý çocukluðumda Bu yüzden arada sýrada parklara kaçarým.. Bir çocuk öldüðünde üzülürüm, saatlerce aðlarým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Balchk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.