Babam Muhtaç etmedi kimseye evimizi Fedakarca büyüttü her birimizi Göremedi ne yazýk mürvetimizi Silinemez bende ki yaþayan izi
Yeri doldurulmaz gönlümün baðýnda Elimden geleni yaptýk saðlýðýnda Çok acýlar çekti hasta yataðýnda Göçüp gitti en güzel yaþam çaðýnda
Her ne kadar bilsem onun kýymetini Baba olunca anladým deðerini Genç yaþýnda yaþadý ecelini Bilirim hiçbir þey doldurmaz yerini
Hani derlerki adam gibi adamdý Dürüst namuslu ehli kamil insandý Bilmelisiniz ki o benim babamdý Abdal Divane tüm babalarý andý
Sosyal Medyada Paylaşın:
cayilecay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.