Þairin dediði gibi. Demirden leblebi. Ne yenilir ne yutulur. Yürekler burkulur. Kelimeler düðümlenir boðazlarda, Aciz bir söz dudaklarda, "VATAN SAÐOLSUN!"
Göz yaþlarý sel olmuþ ki; Sularýnda boðulursun. Acýmýz büyük ve yaralayýcý. Her bir anýný yaþarken kahrolursun. Söyle þair, Kanayan bunca yüreðe Hangi cümlenle melhem olursun. Sendemi kendini o bildik cümleyle avutursun. "VATAN SAÐOLSUN!"
Özür dilerim. Canýný caným için feda etmiþ kardeþim. Elimi uzatýp Allaha, Sadece bir Fatiha göndere bildim. Aciz ama kin dolu bir buðuz geçirdim içimden seni þehit edenlere. Elimden ancak bukadarý geldi. Týpký þairin dediði gibi. Demirden leblebi, Ne yenilir ne yutulur. Ailenin mübarek dudaklarýndan bir cümle savrulur. "VATAN SAÐOLSUN!"
Baþýnýz saðolsun cümlesini Vatan saðolsun cümlesine ilikliyoruz. Acýmýzý aciz bir Saygýya. Ey TÜRK ORDUSUNUN en yüksek rütbelisi, Millettin SEVGÝLÝSÝ,KIYMETLÝSÝ. VATANIMIZIN DAÝM BEKÇÝSÝ. Þehitlik mertebesinin ÞANLI sahibi. Üzülme SEN rahat uyu. Bilirsin düþmanýn kalleþinin budur huyu. Biz aðzýmýzda demirden leblebi, Ne yiye biliyoruz, ne yutuyoruz. "VATAN SAÐOLSUN!" Sosyal Medyada Paylaşın:
Ufuk Aykaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.