Uzak Bir Şehirde
Uzak bir þehirdeyim þimdi
Irmaklar akýyor içimde
Burda gök ayný deðil
Benzemiyor hiçbir þeyi seninle yaþadýðýmýz þehre
Ne bulutlara dokunabiliyorum
Ne de kahve içmek istiyor caným
Sensizlik çöküyor gözlerime
Kararýyorum tepeden týrnaða
Güneþin altýnda yaðmur yaðýyor sanki üzerime
Bir acýlýk var aðzýmda
Su içsem kusacak gibi oluyorum
Köþe bucak kaçýyorum kendime
Aynaya bakýyorum defalarca
Emin olmak istiyorum yaþadýðýma
Sonrasýnda gözlerimdeki yýldýzlarla konuþuyorum
Bir kelebek konsun istiyorum avuçlarýma
Unutmamak istiyorum sýcacýk bir ekmeðin buðusunu
Ve hala þaþýrýyorum
Martýlarýn simit parçalarýný havada yakalamasýna
Uzak bir þehirdeyim þimdi
Ayrýlýrken sözleþmiþtik ya
Geçici ayrýlýk bu
Tez geçecekti göz açýp kapayýncaya
Geçmiyor sevgilim
Sensizlikte duruyor hayat
Çýðlýða dönüþüyor bu sessizlik
O en sevdiðim deniz kokusu bile acýtýyor beni
Teselli etmiyor bildiðim türküler
Nefes almama yetmiyor þiirler
Uzak bir þehirdeyim þimdi
Sabaha karþý düþüyor kirpiklerim
Bilmiyorum kaç kez doðruluyorum yataktan
Kaç kez uyanýyorum kabuslardan
Kaç kez yoluyorum saçlarýmý umudumdan ayýrarak
Bir bakýyorum yürürken buluyorum kendimi
Bilmiyorum bile nereye gittiðimi
Sayýklayarak söylüyorum adýný
Kimse anlamýyor aðzýmdan çýkaný
Ve yine bana dönüyor sesimin yankýsý
Kitap okumak istiyorum
Okuyorum da
Bazen ayný satýrlarý defalarca
Bazense satýr atladýðýmý fark ediyorum kopuþlarýmda
Okumak yaþamaktýr oysa
Yaþamak için gereklidir senden sonra
Uzak bir þehirdeyim þimdi
Dað devrildi göçük altýndayým gibi
Ne imdat diyebiliyorum
Ne de kendi yardýmýma koþabiliyorum
Bir aðýt ezgisinde yanýyor yüreðim
Ölüden bile rahmetliyim
Daha da gömülüyorum kendime
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.